محققان میگویند ویروسهای ارثی (ویروسهایی که ژنوم خود را طی نسلها منتقل کردهاند) که قدمت آنها به میلیونها سال میرسد در ساخت شبکههای پیچیده مغز انسان نقش دارند. محققان در این رابطه دریافتند رتروویروسها در عملکرد اساسی مغز انسان نقش مهمی داشتهاند، به خصوص در تنظیم ژنهایی که باید بیان شوند و در تعیین زمان بیان آنها.
در ادامه همراه بیونت شوید
تحقیقی که اخیرا در این راستا در Lund University in Swedenصورت گرفته است نشان میدهد ویروسهای ارثی که قدمت آنها به میلیونها سال میرسد در ساخت شبکههای پیچیده در مغز انسان نقش دارد.
محققان مدتهاست که میدانند (Endogenous retroviruses) ERVs (عناصر ویروسی که درون ژنوم قرار گرفتهاند) حدود پنج درصد از DNA ما را تشکیل میدهند. سالیان سال دانشمندان این بخش از ژنوم را بلااستفاده میدانستند و آنها را جزیی از اثرات جانبی بروز تکامل تلقی میکردند.
در تحقیقی که اخیرا صورت پذیرفته است Johan Jakobssonو همکاران او نشان دادند که ERVs ظاهرا نقش مهمی در عملکرد مغز انسان ایفا مینمایند، به خصوص در تنظیم نحوه و زمان بیان ژنها. نتایج به دست آمده از این تحقیقات بیان میدارد در طول فرایند تکامل، ویروسها، ماشین سلولی ما را به حرکت درآوردهاند. دلیل فعال شدن ویروسها در مغز احتمالا بر اساس این واقعیت است که بر خلاف سایر بافتها تومورها نمیتوانند در سلولهای عصبی ایجاد شوند.
Johan Jakobsson میگوید:
“ما مشاهده کرده ایم که این ویروسها به صورت خاص در سلولهای مغزی فعال میشوند و دارای نقش تنظیم کننده هستند. ما معتقدیم که رتروویروسها دلیل پویایی مغز و عملکرد چندگانه آن میباشند.”
Jakobssonرییس تیم تحقیقاتی نرورژنتیک مولکولی در Lund University میافزاید:
“احتمالا عملکرد کمابیش پیچیده ویروسها در گونههای متفاوت، به ما در درک تفاوتهایی که با سایر موجودات داریم یاری میرساند.”
مقاله ای که بر اساس تحقیقات درباره سلولهای بنیادی عصبی نوشته شده است نشان میدهد که این سلولها در کنترل فرایندهای فعال سازی رتروویروسها از مکانیسم مولکولی خاصی استفاده میبرند. نتایج به دست آمده در این باره نگرشی را درباره عملکرد درونی بسیاری از سلولهای عصبی در اختیار ما میگذارد. همچنین نتایج به دست آمده فرصتهایی را در جهت تحقیقات جدید درباره بیماریهای مغزی در ارتباط با فاکتورهای ژنتیک برای ما ایجاد میکند.
Jakobsson میگوید:
“من معتقدم این امر موجب تحقیقات جدید و جالبی در زمینه بیماریهای مغزی میگردد. در حال حاضر هنگامی که صحبت از فاکتورهای ژنتیک در ارتباط با بیماری میشود ما معمولا به سراغ ژنهای شناخته شده میرویم این ژنها فقط ۲ درصد از کل ژنوم را تشکیل میدهند. امروزه میتوان قسمتهای بیشتری از مواد ژنتیکی را که قبلا بی اهمیت تلقی میشد مورد بررسی قرار داد. بعلاوه هر چند تصویر مغز بسیار یپچیده است اما مناطقی در مغز که میتوان در آنجا به دنبال خطا بود، شناسایی شده است. خطاهایی که در ارتباط با بروز بیماریها در نتیجه ترکیبات ژنتیکی است مانند بیماریهای عصبی، بیماریهای روانی و تومورهای مغزی.”
منبع: Cell Reports