سرطان اثر انگشت خود را برروی DNA بجای می گذارد

سرطان گروه های متیل را از DNA حذف می کند

سرطان ها، بدون توجه به نوع و مرحله، اثرات قابل شناسایی یکسان و گسترده ای از تغییرات اپی ژنتیک بر روی DNA القا می‌کنند. در مطالعه ای که بر روی انواع مختلفی از سرطان ها انجام گرفته و در ماه اوت در مجله Genome Medicine به چاپ رسیده است، محققان تغییرات گسترده و مشخصی برروی گروه های متیل متصل شده به DNA (نشان های شیمیایی) یافته اند. این نشان ها برای تشخیص زمان روشن و یا خاموش شدن ژن ها و نحوه عملکرد سلول به کار می روند. چنین نشان های شیمیایی قابل برگشت بر روی DNA، اپی ژنتیک نامیده می شوند و به همراه هم "اپی ژنوم" را به وجود می آورند.

دکتر Andrew Feinberg متخصص پزشکی، زیست شناسی مولکولی، ژنتیک، انکولوژی و آمار زیستی دانشکده پزشکی دانشگاه John Hopkins می گوید:

" بدون توجه به نوع غده سرطانی، الگوی متیلاسیون ژنوم سلول های سرطانی با سلول های سالم متفاوت می باشد."

او که به همراه دکتر Rafael Irizarry از پژوهشکده سرطان دانشگاه Harvard این تحقیق را انجام داده اند و می افزاید:

" این تغییرات در مراحل اولیه تشکیل تومور اتفاق می افتند و ما فکر می کنیم این متیلاسیون ها به سلول های سرطانی در پایداری برابر عوامل محیطی و توانایی خاموش و روشن کردن سریع ژن هایشان کمک می کند."

دکتر Feinberg ابتدا به همراه پروفسور Bert Vogelstei از دانشکده پزشکی سرطان دانشگاه John Hopkins، متیلاسیون غیر طبیعی را در بعضی سلول های سرطانی در ۱۹۸۳ شناسایی کردند. پس از آن، Feinberg و دیگر محققان موفق به کشف دیگر تغییرات اپی ژنتیک وابسته به سرطان شدند. اما تنها اخیرا محققان موفق به دست یابی به ابزارهایی شدند که توانایی تشخیص گستردگی این متیلاسیون ها را فراهم می کند.

در این مطالعه، این گروه تحقیقاتی نمونه های DNA را از سرطان سینه، روده، ریه، تیرویید، پانکراس و بافت سالم استخراج کرده و الگوهای متیلاسیون DNA هر کدام از آنها را بررسی کرده اند. دکتر Winston Timp از بخش مهندسی زیستی دانشگاه John Hopkins می گوید:

" تمام تومورها مخزن های بزرگی از DNA دارند که متیلاسیون آنها به صورت تصادفی انجام می گیرد و منجر به از دست رفتن متیلاسیون در مناطق وسیع و به دست آوردن گروه متیل در بعضی قسمت های کوچک می شود. این تغییرات در مراحل اولیه تکامل سرطان به وقوع می پیوندد و بیانگر این واقعیت است که این تغییرات می توانند به همراه جهش های ژنتیکی به تکامل سرطان کمک کنند."

اثر کلی این تغییرات این است که سرطان ها به راحتی می توانند ژن ها را هنگام نیاز خاموش و روشن کنند. به عنوان مثال، تومورها، عموما ژن هایی را که باعث می شوند سلول های آسیب دیده خود را از بین ببرند، خاموش می کنند و این در حالی است که ژن هایی که در مراحل اولیه تکامل کارایی دارند را روشن می کنند و با این عمل می توانند به راحتی گسترش پیدا کرده و به بافت های سالم حمله کنند. دکتر Feinberg می گوید:

" این سلول ها دارای جعبه ابزاری می باشند که سلول های همسایه فاقد آن بوده و این ابزار به آنها یک برتری رقابتی می دهد."

دکتر Timp می گوید:

" این بینش نسبت به اپی ژنوم سرطان، می تواند مبنایی برای بررسی تغییرات DNA قبل از بیماری باشد و به درمان های پیش گیری کننده کمک کند. اثر انگشت اختصاصی متیلاسیون، می تواند به صورت بالقوه برای شناسایی مراحل اولیه از سرطان های پیشرفته به کار رود و حتی فراتر از این، می تواند برای یافتن راهی برای مهار انتقال این اثر انگشت سرطانی به دیگر سلول ها به کار رود."

منبع: Genome Medicine