چرا برخی از افراد نسبت به HIV-1 مقاومند

پزشکان مدت های مدیدی است که با سردرگمی متوجه شده اند HIV-1 می تواند به سرعت بعضی از افراد را بیمار کند در حالی که در دیگر افراد حتی به سختی قابل شناسایی است. اکنون محققان دانشگاه Minnesota تحقیقی بر روی تنوع ژنتیکی HIV-1 و سلول هایی آلوده شده توسط آن انجام داده اند که نتایج این تحقیق در مجله PLOS Genetics به چاپ رسیده است. آنها شکافی در سپر دفاعی HIV-1 یافتند که می تواند راز تفاوت پاسخ افراد نسبت به درمان را توضیح دهد و شاید حتی بتواند دری را به روی روش های جدید درمانی بگشاید.

ویروس HIV-1 با حمله به سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت های T به افراد آسیب رسانده و با به کارگیری سیستم مولکولی این سلول ها به سود خود، تعداد بیشتری ویروس تولید کرده و در نهایت سلول میزبان را از بین می برد. با این کار فرد آلوده شده نسبت به دیگر بیماری های کشنده بسیار مستعد می شود. اگرچه لنفوسیت های T نیز دست روی دست نمی گذارند. در میان سیستم ضد ویروسی آنها یک کلاس از پروتئین ها به نام APOBEC3 وجود دارد که می توانند توانایی HIV-1 را در همانند سازی مهار کند.  البته این تعجب آور نیست که HIV-1 نیز یک سیستم پدافندی به کار می برد. این سیستم پروتئینی که Vif نام دارد، لنفوسیت های T را گول می زند تا APOBEC3 خود را از بین ببرند.

با نگاه دقیق تری که گروهی از محققان به سرپرستی Eric Refsland و Reuben Harris از دانشکده علوم زیست شناسی و پزشکی بر این سیستم انداخته اند متوجه شده اند که استعداد های متفاوت برای ابتلا به HIV-1 می تواند به دلیل تفاوت های ژنتیکی در این سیستم باشد. در ابتدا این گروه متوجه شدند که آلودگی به HIV-1 تولید یک نوع از ABOBEC3 به نام APOBEC3H را منحل می کند و به این نتیجه رسیدند که این پروتئین جزء کلیدی این سیستم برای دفاع است. سپس با استفاده از تکنیکی به نام " separation of function mutagenesis" آنها کشف کردند که افراد متفاوت، APOBEC3H با کارایی یا قدرت متفاوت داشته و بعضی، پروتئین را به صورت پایدار بیان می کنند در حالی که این پروتئین در دیگران ناپایدار است. این محققان متوجه شدند که گونه های پایدار می‌توانند با موفقیت، توانایی HIV-1 را در همانند سازی و در صورت داشتن Vif ضعیف مهار کنند. این در حالی است که HIV-1 های دارای Vif قوی، با نوع پایدار APOBEC3H نیز قابل مهار نبودند.

دکتر Refsland می گوید:

" این تحقیق نشان داد که رقابت بین ویروس و میزبان به صورت دائمی وجود دارد. ویروس هنوز به صورت کامل نتوانسته است به سطحی برسد که بتواند در انسان ها به را حتی تکثیر کند."

دکتر Harris بر پایه این دیدی که از رابطه چند وجهی Vif و APOBEC3 به دست آمده است معتقد است قدم بعدی دانستن چگونگی مهار عملکرد Vif در ناپایدار سازی APOBEC3 است. او در ادامه می افزاید:

" ممکن است بعضی از افراد در فکر داروهایی باشند که از اتصال Vif به APOBEC جلوگیری می کنند. این یک مسیر بسیار کارآمد برای کشتن HIV است و ما به تازگی روش هایی را یافته ایم که می‌توانیم آن را در افراد بیمار فعال سازیم. چنین کشفی خواهد توانست همانند سازی ویروس را مهار کرده و حتی باعث درمان آن شود."

منبع: PLOS Genetics