ارنست همینگوی(مرکز تصویر) و خانواده او در ۱۹۱۸. او و دو خواهر، برادران و پدرش (سمت چپ تصویر) خود کشی کردند.
آزمون ژنتیکی بر روی افرادی که مستعد خود کشی بودند یک نشانگر DNA را مشخص کرد که می تواند به پزشکان برای شناسایی افراد در معرض خطر کمک کند. سویه هایی از این ژن در افرادی که به خود کشی دست زده اند بیشتر از افرادی است که این کار را نکرده اند و می تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر هنگامی که دچار افسردگی شوند به کار رود.
بررسی این ژن در بین دیگر ژن های مورد آزمایش در افراد بیمار برای غربالگری افرادی که نیازمند توجه درمانی بیشتری می باشند لازم است.
دکتر John Mann از مرکز روانپزشکی دانشگاه نیویورک می گوید:
" اگر بدانیم چه کسی شانس بیشتری برای اقدام به خود کشی دارد، می توانیم روش درمانی خود را برای این افراد تغییر دهیم. می توانیم به افراد خانواده آن ها تذکر دهیم تا توجه بیشتری به بیمار داشته باشند، می توانیم بیماران را در زمینه تجدید نسخه دارو پیگیری کنیم و آنها را از اهمیت ادامه دادن درمان مطلع کنیم."
بررسی های گذشته بر روی دوقلو ها و افرادی که به فرزند خواندگی گرفته شده بودند نشان داد که نیمی از احتمال خود کشی، ژنتیکی است. وراثتی بودن خود کشی می تواند وقایع ناگواری را که در خانواده های همینگوی و Kurt cobian اتفاق افتاده، روشن سازد.
پدر همینگوی در ۱۹۲۸ خودکشی کرد و خود او پس از اینکه در بهار ۱۹۶۱ در خود کشی موفق نشد در تابستان همان سال خود را کشت. دو تا از خواهر و برادرهای او و نوه دختری او نیز خود کشی کرده اند. دو تا از عموهای کوبیان خود کشی کرده اند و پیش از اینکه خود او در ۱۹۹۴ خود کشی کند گفته بود که فکر می کند ژن های خود کشی را به ارث برده است.
علارقم شواهد موجود در زمینه انتقال خود کشی در یک خانواده، دانشمندان در شناسایی ژن دخیل موفق نبودند. بخشی از این ناتوانی به دلیل دشواری تفکیک بین ژن های خود کشی و افسردگی بود.
دکتر Mann بر روی ۴۱۲ فرد سفید پوست دارای افسردگی شدید که ۱۵۴ نفر از آنها به خود کشی دست زده بودند، مطالعه ای انجام داد. نتایج این تحقیق نشان داد که گونه ای از ژن RGS2 در افرادی که خود کشی کرده بودند بیشتر بود. این ژن میزان پاسخ گیرنده ها به مواد شیمیایی سلول های عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد.
این تحقیق مشخص کرد که ۴۳% افرادی که به خودکشی دست زده اند دارای دو کپی از نوع خاصی از ژن RGS2 می باشند در حالی که کمتر از یک پنجم دو کپی از نوع دیگر ژن را داشتند (هر ژن در بدن انسان دارای دو کپی می باشد که برای هر کپی دو نوع ژن وجود دارد که الل نامیده می شود). دکتر Mann می‌گوید تحقیقات بیشتری لازم است تا این نتایج را به اثبات برساند.
او می افزاید:
" تعداد ژن های متعددی در ارتباط با خود کشی وجود خواهند داشت که اگر بتوانیم تمام این ژن ها را شناسایی کنیم، می توانند به عنوان یک معیار غربالگری برای پیشبینی احتمال خودکشی در افراد افسرده به کار روند. بیشتر خود کشی ها مربوط به افراد افسرده هستند، اما بیشتر افراد افسرده اقدام به خود کشی نمی کنند. بعضی از افراد نسبت به خود کشی حساس تر می باشند و این حس در هنگام افسردگی خود را نشان می دهد. ممکن است خانواده ای با میزان افسردگی بالا در بین نسل ها وجود داشته باشند که حتی یک مورد خود کشی هم گزارش نکرده اند و بعضی از خانواده ها با تعداد خود کشی معدود. این خصوصیت مستقل از افسردگی به ارث می رسد."
منبع: the guardian