تومورها با گمراه کردن سیستم ایمنی حتی هنگامی که سلول‌های سرطانی در حال تقسیم و پراکنده شدن هستند از خود محافظت می‌کنند. دانشمندان مرکز سرطان Dartmouth-Hitchcock Norris Cotton در حال بررسی بر روی روش‌های بیدار کردن سیستم ایمنی برای شناسایی و حمله به سلول‌های مهاجم هستند. آنها در روش جدیدی که در مجله WIREs Nanomedicine and Nanobiotechnology به چاپ رسانده اند، از نانوذرات برای تحریک توانایی سیستم ایمنی در مقابله با تومورها استفاده کردند.
در ادامه مطلب با بیونت همراه شوید
نانوذرات بسیار کوچکتر از حد تصور هستند، یک بیلیون از آنها می‌توانند در سر سوزنی قرار بگیرند. این خصوصیت آنها را به اندازه کافی کاربردی می‌کند تا به همراه عوامل درمانی مانند آنتی بادی‌ها، دارو‌ها، ویروس‌های شبه واکسن و یا حتی ذرات فلزی وارد سلول‌های سرطانی شوند. علی رقم کوچک بودن، نانوذرات می‌توانند حجم بزرگی از عوامل گوناگون را با تاثیرهای متفاوت برای تقویت سیستم ایمنی در پاسخ به تومورها حمل کنند.
گستره وسیعی از انواع نانوذرات برای درمان سرطان ابداع و امتحان شده اند. این ذرات در ابتدا برای بسته بندی و ارسال رده‌های موجود داروهای کشنده سلول‌های سرطانی استفاده شده و در این مسیر تکامل پیدا کرده اند.
دکتر Steven Fiering محقق مرکز سرطان Norris Cotton و پروفسور میکروبیولوژی و ایمونولوژی و ژنتیک دان دانشکده پزشکی Geisel می‌گوید:
" دستاورد آزمایشگاه ما با دیگر روش‌ها بسیار متفاوت بوده و ما از نانوذره‌ها برای تحریک سیستم ایمنی برای حمله به تومورها استفاده می‌کنیم که روش‌های متفاوتی برای این کار امکان پذیر است. شاید برتری نانوذره‌ها این باشد که اگرچه بسیار کوچک هستند، اما می‌توانند با عوامل درمانی متفاوتی ترکیب شوند."
روش‌های درمانی وابسته به سیستم ایمنی توانایی یک تومور را برای گمراه کردن سیستم ایمنی محدود می‌کنند. این تحریک به شناخته شدن سلول سرطانی کمک کرده و سیستم ایمنی را برای مقابله با آن تجهیز می‌کند. این روش‌ها هنوز در مراحل اولیه پیشرفت در شرایط آزمایشگاهی و بالینی می‌باشند.
Fiering می‌افزاید:
“در حالی که تحریک سیستم ایمنی بر ضد تومور از بخش آزمایشگاهی به بالین، در حال پیشرفت است، توانایی نانوذرات برای استفاده در درمان‌های وابسته به سیستم ایمنی، هم برای دانشمندان و هم برای پزشکان بسیار جذاب است و استفاده گسترده بالینی از آن دور از دسترس نخواهد بود."
Fiering در حال آزمودن دما در ترکیب با نانوذرات است. یک نانوذره فلزی غیر فعال حاوی آهن، نقره یا طلا می‌تواند به وسیله یک سلول سرطانی جذب شود. سپس نانوذره به وسیله انرژی مغناطیسی، نور مادون قرمز یا امواج رادیویی فعال می‌شود. واکنش حاصل گرمایی ایجاد می‌کند که می‌تواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد. گرما هنگامی که به درستی استفاده شود می‌تواند سیستم ایمنی را برای از بین بردن سلول‌های سرطانی که گرم نشده اند فعال کند. نکته اساسی این روش کاهش آسیب به بافت سالم می‌باشد در حالی که از بین رفتن تومور سرطانی با تحریک سیستم ایمنی به حداکثر می‌رسد.
Fiering اذعان دارد که تحقیقات وسیع و متغییر‌های کاربردی گسترده ای برای یافتن روش موثرتر استفاده از نانوذرات برای گرم کردن بافت و تحریک سیستم ایمنی مورد نیاز است.
بر طبق گفته‌ها ی Fiering ، این روش خیلی جدید نیست:
" استفاده از گرما برای درمان سرطان در ابتدا به وسیله مصریان باستان مورد استفاده قرار می‌گرفته است. اما در حال حاضر با رویکرد جدیدی که به وسیله استفاده از تکنولوژی‌های روز به دست آمده از سیستم ایمنی فرد بیمار برای از بین بردن تومور به کمک گرما استفاده می‌شود."
منبع: Wiley Interdisciplinary Reviews: Nanomedicine and Nanobiotechnology
ممنون از مقاله,موضوع جالبی برای دنبال کردن است. البته به غیر از نانوپارتیکل ها,امروزه از کربن نانوتیوب ها به دلیل ویژگی های رسانایی گرمایی بالاشون استفاده می کنند.
ممنون از توجه شما
مطلب خیلی جالبی بود! میخواستم اگه بشه مقاله اصلی این مطلب و یا اگه مقاله مرتبط با اون هست رو برام ایمیل کنید.